ಅವಳು ಯಾರು?

ಅವಳು ಯಾರು?

ಒಬ್ಬನೇ ಏನನೋ ಪಿಸುಗುಡುತ್ತಾ ಬೇವಿನ ಸೊಪ್ಪು ಕಿತ್ತು ಕಂಕುಳಿಗೆ ತೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಮಾವಿನ ಸೊಪ್ಪು ಕೀಳುತ್ತಿದ್ದ ಅಂಕಪ್ಪನಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ರಾಮಣ್ಣ ‘ಅದೇನು ಅಂಕಪ್ಪ ಒಳ್ಳೆ ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ ದಿನ ಬೇವಿನಸೊಪ್ಪು, ಮಾವಿನಸೊಪ್ಪು ಅಂತ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು ಹೊರಟಿದ್ದೀಯಲ್ಲ ಏನು ಸಮಾಚಾರ?’ ಅಂದರು.
‘ನಮ್ಮ ಹಣೆಬರಹ, ಅದೇನು ಅಂತ ಹೇಳೋದು : ಬಾರಣ್ಣಯ್ಯ, ನಮ್ಮ ತಾತ ನೋಡಿದ್ರೆ ಸೋದರತ್ತೆ ಮಗಳನ್ನೇ ಮದುವೆ ಆಗೋಕು ಅಂತ್ರ್ಯಳಿ ಸತ್ತೋಗ್ಬಿಡ್ತು. ಇಲ್ಲ ನನಗವಳು ಬೇಡ ನಾನೇ ಎತ್ತಿ ಆಡಿಸಿರೋ ಮಗು ಅದು. ಅವಳ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಆ ರೀತಿ ಭಾವನೆಯಿಲ್ಲ ಬೇಡ ಅಂದ್ರೂ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ, ಇರೋಳೊಬ್ಬಳು ಮಗಳು. ಅಣ್ಣನ ಮಕ್ಕಳು ಅಂತ ಇವರೆಲ್ಲ ಇರುವಾಗ ಬೇರೆಲ್ಲಿಗೋ ಹೆಣ್ಣು ಕೊಡುವುದಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟಯಿಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಆಸ್ತಿ ಮೇಲೆ, ನಮ್ಮ ರಕ್ತವೇ ಬಂದು ಕೂರಲಿ ಅನ್ನುವ ಆಸೆ ಅಂತ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಮಾತಾಡಿ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸಿ ನಮ್ಮತ್ತೆನೂ ಹೋಗ್ಬಿಟ್ಟು’ ಪಾಪ! ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಜೀವನೇ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ಗೌಡರ ಮಗಳು ಮಾದೇವಿ ಹೋಗಿ ಹಳೆಯೂರಿನ ಹುಣಸೆಮರಕ್ಕೆ ನೇಣು ಹಾಕೊಂಡ್ಳು. ಈಗ ಅವಳು ನನ್ನ ಹೆಂಡ್ತಿರತ್ನಿ ಮೈ ಮೇಲೆ ಗಾಳಿಯಾಗಿ ಬಂದು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಕಟಾವು ಕೊಡ್ತಾಳೆ. ಮದುವೆ ಆದಾಗಿನಿಂದ ನೆಟ್ಟಗೆ ಮೂರ್ದಿನ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ, ಬರೀ ಗೋಳಾಟ, ಚೀರಾಟ ಇದೇ ಆಗೋಯ್ತು, ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿಟ್ಟು ಇವಳ ಜೊತೆ ಅದ್ರೆಂಗೆ ಬದುಕ್ತಿಯೋ ನಾನು ನೋಡ್ತೀನಿ ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿರೋಕೆ ನಾನು ಬಿಡೋದಿಲ್ಲ..

ನನ್ನ ಕಾಟಕ್ಕೆ ಇವಳು ನನ್ನಂಗೆ ನೇಣು ಹಾಕೊಂಡು ಸಾಯ್ಬೇಕು. ಆಗಲೇ ನನಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಅಂತ ದಿನಕ್ಕೆ ಐದಾರು ಬಾರಿ ಬಂದು ಹಿಂದೆ ಮಾಡ್ತಾಳೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆ, ದೇವಸ್ಥಾನ ಅಂತ ಹತ್ತಾರು ಕಡೆಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದ್ರು ಏನೊಂದು ಪ್ರಯೋಜನ ಆಗಲಿಲ್ಲ, ಹಿಂಗೆ ಒಂದಿನ ಕಿಚ್ಚುಗತ್ತಿ ಮಾರಮ್ಮನ ಗುಂಡಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ ಒಬ್ಬರು ಸಿಕ್ಕು ಕೊಳ್ಳೇಗಾಲದ ಮಂತ್ರವಾದಿಯೊಬ್ಬರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದ್ರು. ತಡಿ. ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಅದೊಂದನ್ನು ಹೋಗಿ ಹೇಳಿಟ್ಟು ಬಂದಿದ್ರು, ಅವರು ಇವತ್ತು ಬರ್ತಾರಂತೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಕೀಳ್ತಿದ್ದೆ’ ಅಂತೇಳಿ ಹೊರಟ, ಸಿಂಬಿ ಸುತ್ತಿದ ಜಡೆ, ಎದೆಮುಟ್ಟುವ ದಾಡಿ, ಹಣೆ ತುಂಬಿದ ಗಂಧ, ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹತ್ತಾರು ಮಣಿ ಸರಗಳು, ಮಣ್ಣಿನ ಗೊಂಬೆಯೊಂದರ ಮೇಲೆ ಅರಿಶಿನ, ಕುಂಕುದು ಚೆಲ್ಲಿ ಮೈಗೆಲ್ಲ ಬೂದಿ ಬಳಿದುಕೊಂಡು ಕುಳಿತ ಮಂತ್ರವಾದಿ, ಬುಡ್ಡಿದೀಪದ ಬೆಳಕಲ್ಲಿದಿಗ್ಗನೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಕಂಬಳಿ ಹೊದ್ದು, ಅಯ್ಯಯ್ಯೋ ನನಗೇನೋ ಮಾಡ್ತಾರೆ, ದಮಯ್ಯ ನನ್ನನ್ನು ಬುಟ್ಟುಡ್ರಿ. ಬುಟ್ಟುಡ್ರಿ.. ಅನ್ನುತ್ತಾ ರಾಗಿ ದೊಂಬೆಯೊಂದರ ಹಿಂದೆ ಅವಿತು ಕುಳಿತಿದ್ದ ರತ್ನಿಯನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ತಂದು ಕೂರಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಒಮ್ಮಿಂದೊಮ್ಮೆಲೆ ಅವರಿಸಿಕೊಂಡಧೂಪದ ಹೊಗೆಗೆ ಸುತ್ತ ಕುಳಿತವರೆಲ್ಲ ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿ ಹೋದರು.”ಯಾರು ನೀನು? ಎಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿಗ್ಯಾ ಕ್ ಬಂದಿದ್ದೀಯಾ ?ಅನ್ನುತ್ತಾ ಐದಾರು ಬಾರಿ ಜೋರು ಧ್ವನಿ ಮಾಡಿ ಕೇಳಿದರು.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ:ಉಪವಾಸದಿಂದ ಆಂತರಿಕ ಶುದ್ದಿ

ತುಟಿಬಿಚ್ಚದ ರತ್ರಿಯ ತಲೆ ಕದಲಿಗೆ ಗಂಟಾಕಿ. ಬೆತ್ತ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ರಪರಪ ಬಾರಿಸಿದ ‘ನಿಮ್ಮ ಕಾಲಿಗೆ ದೇಳ್ತಿನಿ ನನ್ನನ್ನು ಹೊಡಿಬ್ಯಾಡ್ರಿ ನಾನು ಹುಟ್ಟೋತೀನಿ… ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅಳತೊಡಗಿದಳು. ನನ್ಮುಂದೆ ಹೋಗ್ತಿನಿ ಅಂತೀಯಾ, ಆಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಬರ್ತೀಯಾ) ಹೆಂಗ ನಂಬಬೇಕು ನಿನ್ನ? ನೀನು ಯಾರು ಅಂತ ಮೊದಲು ಹೇಳು’ ಅಂತ್ತೇಳಿ ಮತ್ತೆರಡು ಬಿಗಿದ.ರತ್ನಿಯ ಚೀರಾಟವನ್ನು ನೋಡಿ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕುಣಿತ ಮುದುಕಿಯರಿಬ್ಬರೂ: ‘ಅಲ್ಲ ಕಣೇ ಮಾದೇವಿ ಆಗ್ನಿಂದ ಆವಯ್ಯ ಒಂದೇ ಸಮನೆ ನೀನು ಯಾರು? ಅಂತ ಅಷ್ಟೊಂದು ಕೇಳ್ತಿದ್ದು, ತುಟಿ ಪಿಟಿಕ್ ಅನ್ನದೆ ಕುಂತಿದ್ದೀಯಲ್ಲ, ಹೆಂಗಸರ್ಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಹಠ ಒಳ್ಳೆದಲ್ಲ ಬಿಡು, ಪಾಪ! ತಾಯಿಯಿಲ್ಲದ ಆ ಮಗಿನ್ಮೇಲೆ ಎಡ್ಗತಡ ಬಂದ್ ಬಿಟ್ಟದುಗಿದ್ದೇಲೆ ಎಡ್ಡತರ ಬಂದ್ದಿಟ್ಟು ಕುಣಿಸ್ತಿದ್ದೀಯಲ್ಲ ನಿನ್ನೇ ಸರಿ ಅನ್ನಾತ? ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪನ ಮುಖ ನೋಡಲ್ಲಿ ನೀನು ಬಂದುಟ್ಟು ಹಿಂಗಾಡು ಹೆಂಗೆ ತಲೆಬಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಕುಂತವನೆ, ನಾಲ್ಕಾರು ಜನಗಳ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳೋನು.

ಅವನ ಮಗ್ಗೆ ಈ ರೀತಿ ಬಂದು ಕಾಟ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅವನ್ನೂ ಮಾನಕ್ಕೆ ಅಲ್ವೆ? ಎನ್ಮಾಡೋರು, ಮಾವನ ಮಗಳನ್ನೇ ಮದುವೆ ಆಗೇಕು ಅಂದಿದ್ರಿಂದ ಅಂಕಪ್ಪ ರತ್ನನ ಮದ್ದೆ ಆದ. ಇಲ್ಲಂದಿದ್ರೆ ನಿನ್ನ ಯಾಕ್ಕೇಡ ಅಂತಿದ್ದಹೇಳು? ಹೋಗಿಡವ್ವ ಹಳೆಯದನ್ನೆಲ್ಲ ಮರವಿಟ್ಟು ರತ್ನ ಮೈಯಿಂದ ಹೋಗಿಡು. ಮೈ-ಕೈ ತುಂಡ್ಕೊಂಡು ಒಳ್ಳೆ ಮಿಣಕೆ ಹಣ್ಣಂತಿದ್ದು, ಬೆರಳಾಕ್ರ ಆಗುಟ್ಟವಳಿ, ಸುಮ್ಮನೆ ಹೋಗುತನ್ನ’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ತಲೆ ಸವರುತ್ತಾ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿದರು. ಜಗಲಿಯ ಮೇಲೆ ತಲೆಬಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತಿದ್ದ ಗೌಡರನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿ ಗಳಗಳನೆ ಅತ್ತವಳೇ, ‘ನಾನು ಹೋಯ್ತಿನಿ. ನಾನು ಹೋಯ್ತಿನಿ. ನೀವೇ ಚೆನ್ನಾಗಿರಿ’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಅಂಕಪ್ಪನ ಭುಜಕ್ಕೊರಗಿದಳು. ಇವೆಲ್ಲ ಮಾತುಕತೆಗಳ ನಡುವೆ ಮಂತ್ರವಾದಿ ಮಾತ್ರ ಮಾತು ಬರದಂತೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ.